Πέμπτη 31 Μαρτίου 2011

Came out last month

Σήμερα κάνω πράξη αυτό που είχα πει παλιότερα, πως αντί να δημοσιεύω ένα Coming out this week κάθε βδομάδα για κάθε ταινία που με ενδιαφέρει έστω και λίγο, θα συγκεντρώνω όλες τις ενδιαφέρουσες ταινίες που κυκλοφορούν κάθε μήνα σε ένα μηνιαίο ποστ. Έτσι λοιπόοοοοοοον.....................................................

Came out last month:

Rango
Ένα καρτούν από τον σκηνοθέτη των Πειρατών της Καραϊβικής, το οποίο θα είναι αυτό που θα επιλέξω να δω αν τύχει να μου έρθει η ακαταμάχητη επιθυμία για κινούμενα σχέδια. Σπάνιο φαινόμενο, αλλά σε αυτήν την περίπτωση, το Rango θα είναι ο πρώτος τίτλος που θα μου έρθει στο μυαλό.
--> Πόσο με ενδιαφέρει: Λίγο (μπορεί να το δω, μπορεί και όχι)


Wasted Youth
Ελληνική ταινία, εμπνευσμένη από το γεγονός -που όλοι φαντάζομαι ότι ξέρετε- με τον Αλέξη Γρηγορόπουλο... Από τα πιο ενδιαφέροντα θέματα που έχει προσφέρει ο ελληνικός κινηματογράφος τον τελευταίο καιρό...
--> Πόσο με ενδιαφέρει: Αρκετά (θα το δω σε DVD)






Η αλήθεια είναι ότι ο Μάρτιος δεν είχε και πολλές ενδιαφέρουσες ταινίες να προσφέρει, πέρα φυσικά από τους Ρυθμιστές, τους οποίους όμως έσπευσα να δω με το που κυκλοφόρησαν, οπότε δεν συμπεριλαμβάνονται εδώ.
Άλλες αρκετά ενδιαφέρουσες ταινίες είναι:
  • εκείνη που πήρε το Όσκαρ ξενόγλωσσης («Ίσως, Αύριο»), η οποία ομως απ' όσο έχω ακούει δεν λέει και τίποτε
  • το καναδικό «Ανάμεσα στις φλόγες» («Incendies»), που ακούγεται πολύ ενδιαφέρον, άσκετα αν δεν σκοπεύω (άμεσα) να το δω. Έχω διαβάσει πως είναι σαφείς οι επιρροές του από την αρχαία τραγωδία, πράγμα που είναι ένας από τους λόγους που με ενδιαφέρει. Αν, τώρα, μου προτείνουν να το δω, θα πάω σίγουρα με μεγάλη προθυμία.

Πολλές πάντως γνώμες συγκλίνουν στο ότι ο ελληνικός «Κυνόδοντας» ήταν όντως αυτός που θα έπρεπε να έχει κερδίσει το βραβείο καλύτερης ξενόγλωσσης. Δεν έχω αποφασίσει ακόμα ποιος θα είναι σίγουρα ο δικός μου βαθμός για την ταινία του Λάνθμου, αλλά κειμένεται μεταξύ 3.5 και 4 στα 5. Ναι, ήταν πράγματι πολύ καλή ταινία.




Τρίτη 29 Μαρτίου 2011

Κριτική κινηματογράφου

The Adjustment Bureau - Οι Ρυθμιστές
(3/5)

Σκηνοθεσία & σενάριο:
George Nolfi

Με τους:
Ματ Ντέιμον, Έμιλυ Μπλαντ

Είδος:
Επιστημονικής φαντασίας

Διάρκεια:
106'

Καταλληλότητα:
Κατάλληλο


Υπόθεση:
Οι Ρυθμιστές είναι μια μεγάλη ομάδα μυστηριωδών αντρών που είναι υπεύθυνοι βασικά για αυτό που εμείς αποκαλούμε "μοίρα". Η μοίρα λοιπόν, είναι ένα σχέδιο που αναγράφεται σε κάποια βιβλία. Όταν, από ένα λάθος ενός από «Αυτούς», ο πολιτικός Ντέιβιντ Μόρις συναντήσει τυχαία την ανερχόμενη μπαλαρίνα Ελίς, ο έρωτας μεταξύ τους θα τους κάνει να αποκλίνουν από τα σχέδια που έχουν ορίσει για αυτούς οι Ρυθμιστές, με αποτέλεσμα οι τελευταίοι να προσπαθούν με νύχια και με δόντια να τους χωρίσουν, μια και αλλιώς οι συνέπειες θα είναι σοβαρές... Ο Ντέιβιντ όμως ξέρει πως είναι φτιαγμένος για την Ελίς και δεν το βάζει κάτω...

Ο σεναριογράφος της τριλογίας Bourne συνδυάζει το «Inception» με το «Ημερολόγιο», επιλέγει δύο φυσιογνωμικά ανθρώπινα ατελείς πρωταγωνιστές και καταφέρνει να δημιουργήσει μοναδική χημεία μεταξύ τους. Η έμφαση στους πρωταγωνιστές, η σεμνότητα της επιστημονικής φαντασίας και ο ρομαντισμός της ταινίας είναι τα στοιχεία που την αναδεικνύουν ως μία από τις πιο φρέσκιες προτάσεις για το είδος των τελευταίων χρόνων.

Στα θετικά (+):
  • Ο Νόλφι δεν επικεντρώνεται στην επιστημονική φαντασία, την εμπορικότητα των εφέ και την επιφανειακή ποιότητα των απλοϊκών της συμβολισμών, αλλά τη διατηρεί συγκρατημένη, σε σχεδόν ρετρό ύφος, ώστε να τονιστεί, μέσα από αυτή, ο ρομαντισμός του φιλμ.
  • Η υποδειγματική χημεία μεταξύ των Ματ Ντέιμον και Έμιλυ Μπλαντ.
  • Η ρεαλιστική οπτική γωνία της επιστημονικής φαντασίας. Στο επίκεντρο της ταινίας βρίσκεται η πραγματικότητα, οπότε το φαινόμενο της "μοίρας" προφανώς και έχει μεγάλη επίπτωση στη ζωή των ηρώων, συναισθηματικά και μη. Τους βάζει σε ασύλληπτα διλήμματα και δημιουργεί εξωφρενικές παρεξηγήσεις. Αυτά αποτελούν το πιο ενδιαφέρον κομμάτι της ταινίας.
Στα αρνητικά (-):
  • Το υποτονικό ύφος της επιστημονικής φαντασίας, όπως είπαμε, μπορεί να συμβάλλει στην δύναμη του ρομαντισμού του φιλμ, μα όχι και σε αυτή του σασπένς. Η ταινία είναι μάλλον συγκρατημένη και δεν υπάρχει στιγμή που θα σε ενθουσιάσει ή θα σου μένει αξέχαστη.
  • Τα κλισέ. Από το πρώτο φιλί των ηρώων καταλαβαίνεις πως πέρα από την υφολογική ιδιαιτερότά της, η ταινία δεν έχει να σου προσφέρει κάποια άλλη μεγάλη πρωτοτυπία. Η εξέλιξη της πλοκής είναι σχετικά προβλέψιμη και το τέλος, αν και ικανοποιητικό συναισθηματικά, πολύ "αμερικάνικο".

Συνοπτικά:
Χωρίς να είναι κανένα σπουδαίο αριστούργημα ή ορόσημο στο είδος, το «Adjustment Bureau» είναι μια ιδιαίτερα ξεχωριστή ταινία επιστημονικής φαντασίας, χάρη στον ρομαντισμό της και στην ρεαλιστική διάσταση του sci-fi. Το σημαντικότερο όμως είναι πως το έργο είναι απολαυστικότατο και έχει έναν σπάνιο στην εποχή των εκκοφαντικών εφέ αέρα φρεσκάδας που χαρακτηρίζεται από δύο στοιχεία: απλότητα και συναίσθημα. Δύο στοιχεία τα οποία οι περισσότεροι χολυγουντιανοί δημιουργοί μοιάζουν να έχουν ξεχάσει...


+ Άλλες πηγές:

(0/5: κακή | 1/5: μετριότατη | 2/5: ενδιαφέρουσα | 3/5: καλή | 4/5: πολύ καλή | 5/5: αριστούργημα)


Σάββατο 26 Μαρτίου 2011

Earth Hour


Σήμερα στις 8:30μμ ΌΛΟΙ ΚΛΕΙΝΟΥΜΕ ΤΑ ΦΩΤΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΩΡΑ!


Τρίτη 22 Μαρτίου 2011

Όταν βαριέται κανείς...


Το παρακάτω κείμενο αποτελεί ένα mail που είχα στείλει στον φίλτατο Charly, στις 6 Ιανουαρίου του 2011, όταν, όπως θα συμπεράνετε, του είχα υποσχεθεί πως θα του στείλω με mail τους διαλόγους από το φιλμ Holy Grail, τους οποίους δημοσίευσα τελικά εφτά ημέρες μετά στο σχετικό αφιέρωμα. Σε περίπτωση που αναρωτηθείτε, "Βούδας" είναι ένα παρατσούκλι για τον Charly, αντίστοιχο με το δικό μου, που είναι "Ξανθός". Διαβάστε το mail και νομίζω πως θα καταλάβετε πόσο ενδιαφέρουσα εβρισκα τη ζωή μου εκείνη τη στιγμή... Να τι κάνει ΟΤΑΝ ΒΑΡΙΕΤΑΙ ΚΑΝΕΙΣ...


Αξιότιμε κ. Βούδα,
Δεν θα σας στείλω το λινκ των αστείων διαλόγων που σας είπα γιατί μάλλον θα κάνω αφιέρωμα για τους Μόντυ Πάιθον εις το μπλογκ οπότε θα τους βάλω εκεί.
Ευχαριστώ,
με αγάπη,
και αφωσίωση,
και ενδιαφέρον,
και κάτι άλλο,
και κάτι άλλο,
και κάτι άλλο,
Ξανθός.

Φιλουμπίνια ματς μουτς και καλά να περάσετε στην εκδρομή στελεχών και.. κεφτέδες!

Υ.Γ.: Καλύτερα  να τελειώσω το γράψιμο του mail και να πάω να πέσω για ύπνο (you know? νάνι, νάνι..)

Υ.Γ. 2: Ναι, εντάξει, τελειώνω!!!

Υ.Γ. 3: Οκ, το βουλώνω.

Υ.Γ. 4: Μην ανησυχείς, δεν θα υπάρξει Υ.Γ. 5!

Υ.Γ. 6: Στο είπα ότι δεν θα υπάρξει Υ.Γ. 5!!!

Υ.Γ. 7: Ούτε Υ.Γ. 8!

Υ.Γ. 9: Λοιπόν εντάξει, τώρα το παράκανα, αλλά να, βλέπεις, όταν δεν έχεις τι να κάνεις και βαριέσαι να πας να κοιμηθείς και την άλλη μέρα πρέπει να διαβάσεις, ε, τι άλλο να κάνεις, κάθεσαι και τα ξύνεις γράφοντας ένα mail επί μισή ώρα όπως κάνω εγώ τώρα και κανονικά θα έπρεπε -- Σημείωση από την συνείδησή μου προς εμένα: ΣΚΑΣΕ!!! -- Εγώ: Καλά ντε.. -- Η συνείδησή μου: ΤΩΡΑ!!! -- Εγώ: Μάλιστα, συγνώμη...

Υ.Γ. 10: Γεια!!!



Πω πω, βαρέθηκα....


Σάββατο 19 Μαρτίου 2011

New short vid: Καλλιτεχνική αναφορά Λαγών: paintball 13/03/2011

Όπως πολύ καλά γνωρίζετε (ελπίζω), πέρα απ' όλες τις άλλες ασχολίες μου, είμαι και ένας πολύ καλός πρόσκοπος... Όσοι είδατε την περσινή πολυβραβευμένη (σε προσκοπικό κινηματογραφικό διαγωνισμό) μικρού μήκους παρωδία αμερικανικών περιπετειών (2012, James Bond, G.I.Joe κ.α.) που τιτλοφορείται ως «2014», θα προσέξατε το λογότυπο με τον Μπαγκς Μπάνι και τον τίτλο "Bunnies" στην αρχή. Και για εσάς που δεν ξέρετε 'Άγγλικς', διευκρινίζω πως bunnies = λαγοί...
Όσοι έχουν στοιχειώδεις γνώσεις σχετικά με προσκόπους, θα γνωρίζουν τι σημαίνει ο όρος 'ενωμοτία' και θα έχουν ήδη καταλάβει ότι αυτή στην οποία ανήκω εγώ είναι οι Λαγοί. Επίσης ίσως να ξέρουν τι εστί η "Καλλιτεχνική Αναφορά" που είδατε στον τίτλο της ανάρτησης.

Για όσους βέβαια αγνοούν τον ακριβή ορισμό των δύο αυτών λέξεων, να τος:

!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Πλακίζω, φυσικά, αλλά μην ανησυχείτε, εξηγούμαι:
Καλλιτεχνική αναφορά είναι μια καλλιτεχνική δημιουργία που πρέπει κάθε ενωμοτία να έχει έτοιμη για να την "αναφέρει" κάθε βδομάδα.
Η παραπάνω ζωγραφιά αποτελεί παράδειγμα (προς μίμηση θα έλεγα) καλλιτεχνικής αναφοράς που έφτιαξα εγώ πριν απο κανα-δυο μήνες.

Ελπίζω να διαβάζει την ανάρτηση ο καλός μου φίλος και αφοσιωμένος ενωμοτάρχης των Λαγών υπερπρόσκοπος Charly, ο οποίος είναι και ο εμπνευστής, πρωταγωνιστής και σκηνοθέτης του βιντεακίου στο οποίο αναφέρεται ο τίτλος του ποστ.
Αυτό λοιπόν το βιντεάκι αποτέλεσε καλλιτεχνική αναφορά της ενωμοτίας μας για την Κυριακή 13 Μαρτίου του 2011, οπότε παίξαμε αυτοσχέδιο paintball στον Υμηττό. Περιττό να πω ότι νικήτρια ενωμοτία στον νερο-χρωμο-πόλεμο αυτόν αποδείχτηκε η δική μας...
Το ενός λεπτού και εννέα ακριβώς δευτερολέπτων βίντεο που θα παρακολουθήσετε παρακάτω ήταν η πανηγυρική φωνή των νικητών πριν αυτοί νικήσουν... Η δυνατή φωνή των θριαμβευτών, πριν αυτοί θριαμβέυσουν... Η κραυγή των Λαγών, πριν αυτοί κλιθούν να κραυγάσουν...
Και γενικότερα μια απλή καλλιτεχνική αναφορά. Δείτε το κι αφήστε με να λέω αηδίες.


Υ.Γ.: Στο βίντεο εγώ έκανα το μοντάζ...

Υ.Γ.2: Πέρα από το Youtube, μπορείτε δείτε το βιντεάκι στο blog της ομάδας, http://2iomadapapagou.blogspot.com/

Υ.Γ.3: Ο φίλτατος Charly, εκτός από φίλος, ενωμοτάρχης και υπερπρόσκοπος είναι και άλλα δύο πράγματα:
  1. Διαχειριστής του blog "Σκατά Μελάτα" και του blog των Λαγών http://lagoiscouts.blogspot.com/ και
  2. Πιο ΚΟΝΤΟΣ απο μένα.

Τρίτη 15 Μαρτίου 2011

Κριτική κινηματογράφου

Winter's bone - Στην καρδιά του χειμώνα
 (2/5)


Σκηνοθεσία:
Debra Granik

Σενάριο:
Debra Granik & Anne Rosellini

Με τους:
Jennifer Lawrence, John Hawkes

Είδος:
Δραματική

Διάρκεια:
100'

Καταλληλότητα:
R


Υπόθεση
Η δεκαεπτάχρονη Ρη φροντίζει την οικογένειά της, που αποτελείται από τα δύο μικρότερα αδέλφια και την τρελή μητέρα της και, όταν μαθαίνει πως αν ο εξαφανισμένος πατέρας της δεν εμφανιστεί σε μια δίκη θα χάσουν το σπίτι τους, αποφασίζει να τον βρει, όσο επικίνδυνο κι αν πρόκειται να αποδειχτεί αυτό.

Υποψήφιο για Όσκαρ καλύερης ταινίας, Α' γυναικίου ρόλου, Β' ανδρικού ρόλου και προσαρμοσμένου σεναρίου, το Winter's Bone είναι ένα ενδιαφέρον, μα υπερτιμημένο και χωρίς λόγο λατρεμένο από τους κριτικούς δραματικό θρίλερ. Σε σύγκριση με το Social Network μπορεί να κερδίζει, αλλά για μένα τουλάχιστον η οσκαρική υποψηφιότητά του δεν δικαιολογείται.

Στα θετικά (+):
  • Όλοι, ανεξαιρέτως, οι ηθοποιοί. Τουλάχιστον τις δύο (από τις τέσσερεις) οσκαρικές υποψηφιότητες που αφορούν τις ερμηνείες ομολογουμένως τις άξιζε το έργο. Η νεαρή Τζένιφερ Λόρενς είναι η δεύτερη μικρότερη σε ηλικία ηθοποιός που διεκδικεί Όσκαρ φέτος (την ξεπερνά μόνο η γεννημένη το Δεκέμβριο του '96 Χέιλι Στέινφελντ του True Grit) και πράγματι είναι το λιγότερο εντυπωσιακή. Πέρα, όμως, από το παίξιμό του, κάθε ηθοποιός της ταινίας έχει ως μεγάλο βοηθό τη φυσιογνωμική του ιδιαιτερότητα. Μόνο και μόνο η θέα των προσώπων των ηρώων είναι απολαυστική και αρκετή για να κρατήσει το ενδιαφέρον σε επίπεδα ικανοποιητικά.
  • Η ατμόσφαιρα που κυριαρχεί καθ' όλη τη διάρκεια του φιλμ. Μια παγωμένη, σκοτεινή, βίαια, αφιλόξενη, ψυχρή τόσο όσον αφορά τον καιρό, όσο και τα συναισθήματα επαρχία της Αμερικής κινηματογραφείται εκπληκτικά, εμμένοντας στην προσπάθεια να σε καθηλώσει. Σε κάποιο βαθμό αποτελεσματικό, αλλά υπερβολικά φιλόδοξο θα έλεγα.
Στα αρνητικά (-):
  • Δυστυχώς, όσο αφιλόξενη είναι η μικρή αυτή επαρχία, άλλο τόσο αφιλόξενη μοιάζει και η ταινία. Η σκηνοθέτιδα θέλει να αφήσει τις αγωνειώδεις μουσικές και άλλα τρικ έντασης στην άκρη και να σε καθηλώσει με σιωπές και βλέμματα. Λίγοι έχουν καταφέρει κάτι τέτοιο (βλ. «Una pura formalita» του Τζιουζέπε Τορνατόρε) και δεν μπορώ να πω πως η Ντέμπρα Γκράνικ κατάφερε να προσθέσει το όνομα της σε αυτούς. Αντί να δημιουργήσει υπόγεια ένταση, η σκηνοθέτις προβάλλει μια εσωστρέφεια, που δεν επιτρέπει την ανάπτυξη οποιουδήποτε σασπένς. Το μυστήριο που υπάρχει δεν σε κάνει τόσο να έχεις την περιέργεια για το 'παρακάτω', αλλά την αίσθηση ότι δεν έχεις καταλάβει κάτι που θα έπρεπε.
  • Διεκδικούσε και Όσκαρ σεναρίου η ταινία, τρομάρα της. Εγώ θα χαρακτήριζα το σενάριο αδύναμο.  Με ένα πιο κατάλληλο, η «Καρδιά του χειμώνα» θα μπορούσε να είναι περισσότερο θρίλερ απ' ό,τι δράμα (περισσότερη αγωνία) ή, αντίστροφα, περισσότερο δράμα απ' ό,τι θρίλερ (μεγαλύτερη συναισθηματική υπόσταση). Ως έχουν τα πράγματα, είναι και στους δύο τομείς υπερβολικά συγκρατημένη. Κρίμα.

Συνοπτικά:
Δυστυχώς το «Winter's Bone» είναι ένα δραματικό θρίλερ (ή θριλερικό δράμα;) που ισορροπεί μάλλον αμήχανα ανάμεσα στα δύο είδη, καθώς μένει και στα δύο υπερβολικά συγκρατημένο. Η σκηνοθέτιδα Ντέμπρα Γκράνικ κάνει φιλόδοξες, αλλά πολύ παράτολμες προσπάθειες και τελικά δεν καταφέρνει να σου τραβήξει το ενδιαφέρον όσο θα ήλπιζε. Ενδεχομένως να χρειαζόταν ένα πιο δυνατό σενάριο, αλλά πάντως έχει ως συμμάχους τη φωτογραφία που δημιουργεί έντονη ατμόσφαιρα και τους φυσιογνωμικά σχεδόν αξέχαστους και ερμηνευτικά εξαιρετικούς ηθοποιούς της να κρατάνε όλη την ταινία στις πλάτες τους.

+ Δείτε το trailer

+ Άλλες πηγές:

(0/5: κακή | 1/5: μετριότατη | 2/5: ενδιαφέρουσα | 3/5: καλή | 4/5: πολύ καλή | 5/5: αριστούργημα)

Σάββατο 12 Μαρτίου 2011

Music vid: Evanescence - My Immortal (with lyrics)

Τον τελευταίο μήνα προσπαθούσα να σκεφτώ κάποιο τραγούδι για να ανεβάσω στο youtube και απλά δεν μπορούσα να θυμηθώ κανένα που να με ενδιαφέρει αρκετά. Όταν λοιπόν άκουσα εντελώς τυχαία το παρακάτω τραγούδι των Evanescence, λέω «Να! Ορίστε τι θα ανεβάσω!» Ένα καταπληκτικό τραγούδι από ένα πάρα πολύ καλό γκρουπ που έχει ως μεγαλύτερο πλεονέκτημά του τη συγκλονιστική φωνή της Amy Lee. Enjoy...


Evanescence - My Immortal

Πέμπτη 10 Μαρτίου 2011

Came out... last week!

Δεν είχα την ευκαιρία (ναι, ναι καλά...) την προηγούμενη εβδομάδα να μιλήσω για την ταινία που κυκλοφόρησε και είπα στον εαυτό μου πως δεν πρόκειται να χάσω, αλλά, ξέρετε, κάλλιο αργά παρά ποτέ...

Τι είναι η μοίρα;

Στην ερώτηση απαντά η ταινία του George Nolfi «Οι Ρυθμιστές» (The adjustment bureau) με έντονα συμβολικό τρόπο: Υπάρχει ένα σχέδιο για τα πάντα και οι κύριοι στους οποίους αναφέρεται ο ελληνικός τίτλος είναι αυτοί που προσέχουν ότι όλα συμβαίνουν «according to plan»... Μέσα σ' όλα αυτά, ο πολιτικός Ντέιβιντ Μόρις, κατά κόσμον Ματ Ντέιμον, παρεκλίνει από την πορεία που έχει ορίσει γι' αυτόν η μοίρα φλερτάροντας (!) την Έμιλυ Μπλαντ...

«All I have are the choices I make. And I choose her», λέει ο Ματ Ντέιμον και μπορεί να σας ακούγεται κλισέ ή αφελές (όπως και εμένα αρχικά) αλλά όταν βλέπω να συνδυάζονται δύο διαφορετικά κινηματογραφικά είδη, πόσο μάλλον όταν το ένα είναι η επιστημονική φαντασία (το άλλο είναι το romance), δεν μπορώ να μείνω αδιάφορος...



--> Πόσο με ενδιαφέρει; Πολύ (ίσως το δω στο σινεμά, αλλιώς σε DVD)

Τρίτη 8 Μαρτίου 2011

Κριτική κινηματογράφου

True Grit - Αληθινό Θράσος
(3.5/5)

Σκηνοθεσία & σενάριο:
Joel & Ethan Coen

Με τους:
Jeff Bridges, Hailee Steinfeld, Matt Damon, Josh Brolin, Barry Pepper

Είδος:
Γουέστερν

Διάρκεια:
110'

Καταλληλότητα:
Κατάλληλο άνω 13


Υπόθεση:
Η 14χρονη Μάτι προσλαμβάνει τον άγριο κυνηγό επικυρηγμένων Ρούστερ Κόγκμπερν για να σκοτώσει τον δολοφόνο του πατέρα της, που έχει καταφύγει σε μια ινδιάνικη περιοχή, όπου δεν έχουν δικαιοδοσία οι σερίφηδες.

Σε μια εποχή όπου ο όρος γουέστερν μοιάζει παλιομοδίτικος και ξεπερασμένος, οι αδελφοί Κοέν επαναφέρουν τους καουμπόηδες στην επικαιρότητα και μάλιστα είναι υποψήφιοι για δέκα Όσκαρ.

Στα θετικά (+):
  • Πρώτα απ' όλα η εξαιρετική, δίκαια υποψήφια για Όσκαρ σκηνοθεσία των Κοέν. Οι σεκάνς στην καλύβα και στον λάκο στο τέλος έχουν τόση ένταση που από μόνες τους θα μπορούσαν να χαρίσουν το χρυσό αγαλματίδιο στους δημιουργούς (άσκετα που τελικά δεν το κέρδισαν).
  • Οι ερμηνείες, που είναι κι αυτές από τα πιο δυνατά χαρτιά του φιλμ. Ο Τζεφ Μπρίτζες είναι απλά καταπληκτικός. Όταν πρέπει διασκεδαστικός, όταν πρέπει αντιπαθής, όταν πρέπει σοβαρός. Ο Ματ Ντέιμον όπως πάντα πολύ καλός, έχει μια εσωτερικότητα που μοιάζει σχεδόν σοφή, παρότι ο χαρακτήρας που υποδύεται ακροβατεί κι αυτός από τη μία στη σοβαρότητα και από την άλλη στην ξεροκεφαλιά και την ανωριμότητα. Τέλος, η υποψήφια για Όσκαρ νεαρή Χέιλι Στάινφελντ ξεκινά την καριέρα της με «αληθινό θράσος»...
  • Το χιούμορ, που είναι πάντα εκεί, να σου υπενθυμίζει τη θέση που κρατά η ταινία ανάμεσα στον χαβαλέ μιας διασκεδαστικής περιπέτειας και στην εφιαλτική ατμόσφαιρα του «Καμία πατρίδα για τους μελλοθάνατους»...
  • Το φινάλε. Ίσως να σας φανεί υποτονικό, προσωπικά όμως με ενθουσίασε με τον τρόπο που παρουσιάζει μια ακτίδα ανθρωπιάς να αγκομαχεί να αναδυθεί μέσα σε ένα κόσμο βίας. Την αναζήτηση αισιοδοξίας σε έναν κόσμο γεμάτο απαισιοδοξία. Αλλά και αυτήν που ποτέ δε θα είναι απόλυτη, γιατί θα υπάρχει πάντα κάτι το απαισιόδοξο να παραμονεύει, ακόμα και στις πιο ευχάριστες στιγμές.
  • Η υποδειγματική διακριτικότητα των κλισέ. Οι Κοέν μπορούν να μετατρέψουν το συνηθισμένο σε ασυνήθιστο και εδώ αυτό ακριβώς κάνουν, εξού και η επιτυχία της εκμοντέρνησης του μάλλον ξεπερασμένου είδος.
Στα αρνητικά (-):
  • Συνήθως το να μην καταλαβαίνεις τη διάρκεια μιας ταινίας είναι θετικό, γιατί δείχνει πόσο σε είχε απορροφήσει. Γίνεται όμως αρνητικό όταν όχι απλώς δεν σου φάνηκε τόσο μεγάλης διάρκειας όσης στ' αλήθεια είναι, αλλά σου φάνηκε μικρό. Αυτό γίνεται γιατί πιθανά να χρειαζόταν κάτι περισσότερο για να σε συνεπάρει όπως θα έπρεπε. Από το να είναι όμως η ταινία υπερφορτωμένη με ψευτοεντυπωσιακά κλισέ, η περίπτωση να της λείπει ένα μικρό «κλικ» είναι χίλιες φορές προτιμότερη.

Συνοπτικά:
Οι Κοέν σκηνοθετούν εκπληκτικά τους επίσης εξαιρετικούς ηθοποιούς τους, αποφεύγοντας τα κλισέ, ισορροπώντας μεταξύ χαβαλέ και σοβαρότητας, χιούμορ και βίας και θέτοντας ηθικά διλλήματα που, ανάλογα πώς θα τα εκλάβει κανείς, μπορούν να θεωρηθούν αισιόδοξα, αλλά και το αντίθετο.


+ Άλλες πηγές:

(0/5: κακή | 1/5: μετριότατη | 2/5: ενδιαφέρουσα | 3/5: καλή | 4/5: πολύ καλή | 5/5: αριστούργημα)

Τρίτη 1 Μαρτίου 2011

Oscars 2011!



Χαίρετε και καλό μήνα! Το ξεκίνημα της άνοιξης υποδέχτηκαν τα βραβεία Όσκαρ, τα οποία μπορεί να μην έκρυβαν καμία έκπληξη, ήταν όμως αρκούντως ικανοποιητικά (για μένα πάντα). Ο «Λόγος του βασιλιά» ήταν ο μεγάλος θριαμβευτής της βραδιάς, κερδίζοντας συνολικά τέσσερα αγαλματίδια. Όχι απρόβλεπτο, αλλά σίγουρα ανακουφιστικό, καθώς νίκησε τον μεγάλο μα υπερτιμημένο ανταγωνιστή του, το υπερφλύαρο «Social Network» του David Fincher. Ωστόσο, παρότι μιλάω μην έχοντας δει δυστυχώς ακόμη όλες τις ταινίες που ανέφερα στο προηγούμενο ποστ, αν με ρωτούσατε ποια είναι η ταινία που ξεχώρισε για μένα μέσα από τη χρονιά που πέρασε, η απάντησή μου δε θα ήταν ο «Βασιλιάς» των φετινών Όσκαρ, αλλά το απλά α π ί σ τ ε υ τ ο «Inception» του σχεδόν ασύλληπτα ιδιοφυή Christopher Nolan...


Το βραβείο σκηνοθεσίας πήγε κι αυτό στον Τομ Χούπερ του «King's Speech». Τη βράβευση σε αυτόν τον τομέα επίσης άξιζαν οι αδελφοί Κοέν για το πολύ καλό «Αληθινό Θράσος».
Τα Όσκαρ στους ηθοποιούς δόθηκαν όπως ακριβώς περιμέναμε. Κόλιν Φερθ και Νάταλι Πόρτμαν αποδείχτηκαν οι μεγάλοι νικητές των Α' ρόλων, η αθλητική βιογραφία «Fighter» των δεύτερων. 
Ούτε το βαρετό «Social Network» πάντως δεν έμεινε τελικά αβράβευτο. Σύμφωνα με την Ακαδημία, αυτό είχε το καλύτερο διασκευασμένο σενάριο. Πάμε τώρα στο καλύτερο πρωτότυπο σενάριο- όπα, όπα, μισό λεπτό, τι έγινε εδώ; Ναι, ο «Λόγος του βασιλιά» ήταν καταπληκτική ταινία, αλλά γιατί ακριβώς το βραβείο καλύτερου σεναρίου δεν βρίσκεται στα χέρια του Κρίστοφερ Νόλαν («Inception»); Ο τελευταίος έγραψε ένα από τα πιο έξυπνα, πρωτότυπα και προσεγμένα σενάρια επιστημονικής φαντασίας της τελευταίας δεκαετίας. Συν ότι έκανε το είδος σκεπτόμενο. Συγνώμη, αλλά νομίζω ότι σε αυτόν άξιζε το βραβείο καλύτερου σεναρίου. Όλο και κάτι κέρδισε βέβαια, στους δευτερεύοντες τομείς (φωτογραφία, ήχος, μιξάζ, εφέ).


Καλύτερη ταινία κινουμένων αποδείχτηκε (ω, τι έκπληξη) το «Toy Story 3», που σίγουρα ήταν πάρα πολύ καλό, είχε όμως και έναν εξίσου άξιο (αλλά χωρίς ιδιαίτερες ελπίδες βράβευσης) ανταγωνστή, τον γαλλικό «Θαυματοποιό».
Δυστυχώς ο ελληνικός «Κυνόδοντας», που διεκδικούσε Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας, δεν απέσπασε το χρυσό αγαλματάκι, δεν μπορούμε όμως παρά να είμαστε περήφανοι για την συμμετοχή της Ελλάδας στις υποψηφιότητες. Το εν λόγω βραβείο πήγε στο δανικό «In a better world», το οποίο δεν έχει προβληθεί ακόμα στη χώρα μας. Παρακάτω μπορείτε να δείτε την αναλυτική λίστα των φετινών Όσκαρ...

Καλύτερη Ταινία
“The King's Speech”
“Black Swan”
“The Fighter”
“Inception”
“The Kids Are All Right”
“127 Hours”
“The Social Network”
“Toy Story 3”
“True Grit”
“Winter's Bone"

Σκηνοθεσία
“The King's Speech”, Tom Hooper
Black Swan”, Darren Aronofsky
“The Fighter”, David O. Russell
“True Grit”, Joel Coen and Ethan Coen
“The Social Network”, David Fincher

A' Ανδρικός Ρόλος
Colin Firth, “The King's Speech”
Javier Bardem, “Biutiful”
Jeff Bridges, “True Grit”
Jesse Eisenberg, “The Social Network”
James Franco, “127 Hours”

Β' Ανδρικός Ρόλος
Christian Bale, “The Fighter”
John Hawkes, “Winter's Bone”
Jeremy Renneer, “The Town”
Mark Ruffalo, “The Kids Are All Right”
Geoffrey Rush, “The King's Speech”

Α' Γυναικείος Ρόλος
Natalie Portman, “Black Swan”
Annette Bening, “The Kids Are All Right”
Nicole Kidman, “Rabbit Hole”
Jennifer Lawrence, “Winter's Bone”
Michelle Williams, “Blue Valentine”

Β' Γυναικείος Ρόλος
Melissa Leo, “The Fighter”
Amy Adams, “The Fighter”
Helena Bonham Carter, “The King's Speech”
Hailee Steinfeld, “True Grit”
Jacki Weaver, “Animal Kingdom”

Διασκευασμένο Σενάριο
“The Social Network”
“127 Hours”
“Toy Story 3”
“True Grit”
“Winter's Bone”

Πρωτότυπο Σενάριο
“The King's Speech”
“Another Year”
“The Fighter”
“Inception”
“The Kids Are All Right”

Καλύτερη Ταινία Κιν. Σχεδίων
“Toy Story 3”
“How to Train Your Dragon”
“The Illusionist”

Καλλιτεχνική Διεύθυνση
“Alice in Wonderland”
“Harry Potter and the Deathly Hallows Part 1”
“Inception”
The King's Speech”
“True Grit”

Φωτογραφία
“Inception”
“Black Swan”
“The King's Speech”
“The Social Network”
“True Grit”

Κουστούμια
“Alice in Wonderland”
“I Am Love”
“The King's Speech”
“The Tempest”
“True Grit”

Ντοκυμαντέρ
“Inside Job”
“Exit through the Gift Shop”
“Gasland”
“Restrepo”
“Waste Land”

Ντοκυμαντέρ (μικρού μήκους)
“Strangers No More”
“Killing in the Name”
“Poster Girl”
“Sun Come Up”
“The Warriors of Qiugang”

Μοντάζ
“The Social Network”
“Black Swan”
“The Fighter”
“The King's Speech”
“127 Hours”

Καλύτερη Ξενόγλωσση Ταινία
“In a Better World”, Denmark
“Biutiful”, Mexico
“Dogtooth”, Greece
“Incendies”, Canada
“Outside the Law (Hors-la-loi)”, Algeria

Makeup
“The Wolfman”
“Barney's Version”
“The Way Back”

Μουσική Σύνθεση
“The Social Network”
“How to Train Your Dragon”
“Inception”
“The King's Speech”
“127 Hours”

Τραγούδι 
“We Belong Together”, “Toy Story 3"
“Coming Home”, “Country Strong”
“I See the Light”, “Tangled”
“If I Rise”, “127 Hours”

Καλύτερη Μικρού Μήκους Ταινία Κιν. Σχεδίων
“The Lost Thing”
“Day & Night”
“The Gruffalo”
“Let's Pollute”
“Madagascar, carnet de voyage (Madagascar, a Journey Diary)”

Καλύτερη Μικρού Μήκους Ταινία
“God of Love”
“The Confession”
“The Crush”
“Na Wewe” Ivan Goldschmidt
“Wish 143” Ian Barnes and Samantha Waite

Ήχος
“Inception”
“Toy Story 3”
“Tron: Legacy”
“True Grit”
“Unstoppable”

Μιξάζ
“Inception”
“The King's Speech”
“Salt”
“The Social Network”
“True Grit”

Ειδικά Εφέ
“Inception”
“Alice in Wonderland”
“Harry Potter and the Deathly Hallows Part 1”
“Hereafter”
“Iron Man 2”