Αφιέρωμα: Monty Python!

Οι Monty Python το 1969

Για όσους δεν γνωρίζουν, οι Monty Python, γνωστοί και ως The Pythons ήταν ένα βρετανικό κωμικό γκρουπ, που έγινε γνωστό στις αρχές της δεκαετίας του '70 με την κωμική  σειρά "Ιπτάμενο Τσίρκο" και χαρακτηρίζεται από το παλαβό, σουρεαλιστικό και «παράτολμα τολμηρό» χιούμορ του. Μετά το τέλος της επιτυχημένης σειράς τους, οι Πάιθονς ασχολήθηκαν με το σινεμά. Μάλιστα, οι δύο πρώτες κυρίως ταινίες τους, "The Holy Grail" και "Life Of Brian", κατέχουν υψηλές θέσεις σε λίστες με τις καλύτερες κωμωδίες όλων των εποχών και οι ίδιοι οι Πάιθονς σε αντίστοιχες με τους σπουδαιότερους κωμικούς της ιστορίας!

Η ατρόμητη ομάδα αποτελούνταν από τα εξής μέλη:

• Graham Chapman (1941 - 1989): Ο πρωταγωνιστής των δύο προαναφερθέντων ταινιών και ο καλύτερος, με βάση τα λεγόμενα του Τζον Κλιζ, ηθοποιός από όλους τους Πάιθονς έζησε μόνο έως τα σαράντα οκτώ του χρόνια (1989).
• Eric Idle (1943): Ο Έρικ Άιντλ είναι αυτός που έγραψε το πασίγνωστο τραγούδι "Always look on the bright side of life" για το "Life Of Brian".
• Terry Gilliam (1940): Σήμερα είναι διάσημος σκηνοθέτης ταινιών φαντασίας, όπως οι "12 Πίθηκοι" με τον Μπρους Γουίλις και ο προπέρσινος "Δρ. Παρνάσους", η τελευταία ταινία του αδικοχαμένου Χιθ Λέτζερ.
• Terry Jones (1942): Σκηνοθέτης του "Holy Grail" και της τρίτης ταινίας του γκρουπ, "The Meaning Of Life", αλλά και συν-σκηνοθέτης του "Life Of Brian", μαζί με τον Τέρι Γκίλιαμ.
• Michael Palin (1943): Ο Πάλιν κέρδισε βραβείο BAFTA για την ερμηνεία του στην κωμωδία "A Fish Called Wanda" (1988).
• John Cleese (1939): Ο Κλιζ συνεχίζει την καριέρα του ως ηθοποιός, στα 71 του χρόνια, και μάλιστα έχει παίξει στο "A Fish Called Wanda", μαζί με τον Μάικλ Πάλιν, σε δύο Τζέιμς Μποντ, δύο Harry Potter, αλλά και στον πρόσφατο "Ροζ Πάνθηρα 2".

Monty Python And The Holy Grail / Το Αδελφοτάτο Των Ιπποτών Της Ελεεινής Τραπέζης (1975)

Η πρώτη ταινία των Πάιθον θεωρείται και η καλύτερή τους, αν και τολμώ να πω ότι προσωπικά την θεώρησα ψιλο-σαχλαμάρα! Η σκηνή με τον Μαύρο Ιππότη, του οποίου ο Βασιλιάς Αρθούρος κόβει τα χέρια και τα πόδια κι εκείνος επιμένει ότι είναι «just a flesh wound», έχει γίνει καλτ, αν και προσωπικά δεν την βρήκα καθόλου αστεία. Το μόνο σημείο που είναι πραγματικά ξεκαρδιστικό είναι... οι τίτλοι αρχής! Δεν νομίζω πως θα είναι τόσο εύκολο να βρείτε πιο αστεία credits από αυτά... Όπως και να 'χει, η ταινία σίγουρα έχει ευρήματα που σου μένουν αξέχαστα, όπως η Αγία Χειροβομβίδα (!), μια χειροβομβίδα που αντί για βαλβίδα έχει ένα σταυρό (!) και την επιστρατεύονται οι ήρωες για να αντιμετοπίσουν ένα αιμοβόρο... κουνέλι!

Τα παρακάτω λόγια λέγονται στην εν λόγω σκηνή:

Αριστερά: κληρικός, δεξιά: Πατήρ Maynard

 

Βασιλιάς Αρθούρος: «Και πώς δουλεύει;»

Λάνσελοτ: «Δεν γνωρίζω, άρχοντά μου»



Βασιλιάς Αρθούρος: «Συμβουλευτείτε το Βιβλίο των Αρμάτων!»

Πατήρ Maynard: «Άρματα, κεφάλαιο 2, στίχοι 9 ως 21»

Κληρικός: (Διαβάζοντας) «Και ο Άγιος Αττίλας ύψωσε το χέρι του, λέγοντας: «Ω Κύριε, ευλόγησε αυτή τη χειροβομβίδα Σου, που θα κάνει κομματάκια τους εχθρούς Σου, ελέω Θεού». Και ο Κύριος χαμογέλασε. Κι εκείνοι έφαγαν τους αμνούς, και κυπρίνους, και αντζούγιες, και ουρακουτάγκους, και δημητριακά για το πρωινό, και μπουκίτσες φρούτων, και…»

Πατήρ Maynard: «Προχώρα το λίγο, Αδερφέ…»



Κληρικός: «Και ο Κύριος μίλησε και είπε: “Πρώτα βγάζεις την Αγία Περόνη. Ύστερα μετράς ως το τρία, ούτε περισσότερο, ούτε λιγότερο. Τρία θα πρέπει να είναι ο αριθμός ως τον οποίο θα μετρήσεις, και ο αριθμός της μέτρησης θα πρέπει να είναι το τρία. Ούτε ως το τέσσερα, ούτε ως το δύο, εκτός αν το δύο ακολουθηθεί από το τρία. Το πέντε αποκλείεται. Ως το τρία όταν θα φτάσεις, που θα είναι ο τρίτος αριθμός της μέτρησής σου, πέταξε την Αγία Χειροβομβίδα της Αντιόχειας προς τον εχθρό, ο οποίος –άσεμνος στο βλέμμα του Κυρίου- θα τη φάει στη μάπα»

Πατήρ Maynard: «Αμήν»

Όλοι: «Αμήν»

 Άλλος ένας θεότρελος διάλογος είναι αυτός μεταξύ του Αρθούρου και των Ιπποτών Που Λένε Νι. Αναρωτιέστε τι είναι αυτοί οι ιππότες; Είναι, πολύ απλά, ένα μάτσο ιππότες οι οποίοι λένε.. Νι! Στέκονται εμπόδιο στο δρόμο του Αρθούρου και για να τον αφήσουν να συνεχίσει το δρόμο του τού ζητάνε να τους φέρει έναν... θάμνο! Εκείνος με τους ιππότες του βρίσκουν έναν κατασκευαστή και πολιτή θάμνων (!) κι έτσι πηγαίνουν τον θάμνο στους Ιππότες Που Λένε Νι. Και τότε λαμβάνει χώρα ο παρακάτω διάλογος...

Κάτω αριστερά: ο Αρθούρος και οι ιππότες του, κέντρο και
δεξιά: οι Ιππότες Που Λένε Νι

Αρχηγός Ιπποτών: «Δεν είμαστε πια οι Ιππότες που λένε Ni»

Άλλος Ιππότης: «Ni!»

Υπόλοιποι Ιππότες: «Σσσσστ...»

Αρχηγός Ιπποτών: «Είμαστε πλέον οι Ιππότες που λένε "Ekki-Ekki-Ekki-Ekki-Ptang! Zoom-Boing! Znourrwringmm!”. Γι αυτό θα περάσετε μια δοκιμασία»

Αρθούρος: «Ποια είναι αυτή η δοκιμασία, ιππότες που <κομπιάζει> μέχρι πρόσφατα λέγατε Ni;»

Αρχηγός Ιπποτών: «Πρώτα πρέπει να βρείτε άλλον ένα θάμνο. Μετά, όταν τον βρείτε, θα τον βάλετε δίπλα σε αυτόν -μόνο λίγο πιο ψηλά ώστε να σχηματίζεται μονοπάτι ακριβώς εκεί στη μέση»

Άλλοι Ιππότες: «Ναι! Μονοπάτι! Μονοπάτι!»

Αρχηγός Ιπποτών: «Μετά, όταν θα έχετε βρει τον θάμνο, θα πρέπει να κόψετε το πιο γερό δέντρο του δάσους με μια ρέγγα!»

Monty Python's Life Of Brian / Ένας Προφήτης Μα Τι Προφήτης! (1979)

Όπως θα συμπεράνετε κι εσείς συγκρίνοντας τις βαθμολογίες μου στα δύο έργα, η δεύτερη ταινία των Μόντυ Πάιθον μου άρεσε λιγάκι περισσότερο από το "Holy Grail"...
The Holy Grail: 2/5
Life Of Brian: 4.5/5 !
Το "Holy Grail" κατ' εμέ δεν ήταν παρά μια συρραφή άλλοτε αμήχανων και άλλοτε ευρηματικών ιδεών, οι οποίες όμως πάντα ήταν υπερβολικά παλαβές για τα γούστα μου...

Ο "Brian", αντίθετα, είναι ένας κινηματογραφικός θρίαμβος, με δοσμένα με ξεκαρδιστικό τρόπο μυνήματα και απίστευτα βλάσφημα σχόλια πάνω στον θρησκευτικό φανατισμό και την ανθρώπινη βλακεία, αφέλεια και... ξεροκεφαλιά! Από πλευράς γέλιου, επίσης, η ταινία είναι μακράν η πιο αστεία που έχω δει στη ζωή μου! Στην κορυφαία σκηνή του λιθοβολισμού μάλιστα, όπου επειδή επιτρεπόταν μόνο σε άντρες να πάρουν μέρος, είχαν πάει μόνο γυναίκες ντυμένες άντρες (!), προσωπικά έκλαιγα στην κυριολεξία από τα γέλια και στη συνέχεια με είχε πιάσει νευρικό, με αποτέλεσμα να μην μπορώ να σταματήσω να χαζογελάω, νιώθοντας πως γίνομαι ρεζίλι στο σινεμά! Η ταινία τελειώνει με τους σταυρωμένους να τραγουδάνε όλοι μαζί «Always look on the bright side of life!», ένα τραγούδι που σίγουρα όλοι ξέρετε και, όπως ανέφερα και παραπάνω, γράφτηκε για την συγκεκριμένη ταινία! Επιπλέον είναι και το καλύτερο τέλος που έχω δει ever σε κωμωδία... Και ξέρω ότι είναι spoiler, αλλά έτσι κι αλλιώς αυτή η σκηνή έχει μείνει κλασική... And... Always look on the bright side of life!!!