Γιατί τόσο κλάμα;
Μα επειδή.....
!!!!
Ναι, φίλες και φίλοι, δυστυχώς όλα τελείωσαν....
Σοβαρά όμως. Η σειρά με την οποία μεγάλωσα τόσο εγώ όσο και πόσοι άλλοι άνθρωποι, την Τετάρτη που μας πέρασε έριξε την αυλαία, ολοκληρώνοντας ένα απολαυστικό, μαγικό ταξίδι που κράτησε δέκα χρόνια...
Γι' αυτό και νιώθω υποχρέωσή μου να κάνω ένα αφιέρωμα στον πολυαγαπημένο νεαρό μάγο με τον κεραυνό στο κούτελο...
Θέλω να μιλήσω για όλες τις ταινίες του, κατατάσσοντάς τες από την χειρότερη προς την καλύτερη...
Η δεύτερη ταινία της σειράς και τελευταία με σκηνοθέτη τον Κρις Κολόμπους είναι πιο σκοτεινή από την πρώτη, με πολύ μυστήριο, αλλά ταυτόχρονα αποτελεί και την πιο παιδική και αφελή στιγμή του franchise. Δύο χρόνια μετά, ο σκηνοθέτης αλλάζει και το ύφος της σειράς δεν θα είναι ποτέ ξανά το ίδιο...
Το Κύπελλο της Φωτιάς αποτελεί την πιο ώριμη σκηνοθετικά ταινία της σειράς, αλλά ταυτόχρονα και την πιο αδύναμη σεναριακά...
Η μοναδική ταινία της σειράς της οποίας το σενάριο δεν υπογράφει ο Στιβ Κλοβς. Επίσης είναι και η πρώτη που σκηνοθετείται από τον Ντέιβιντ Γιέιτς, επομένως οι επόμενες ταινίες θα αποκτήσουν το συγκεκριμένο, προσωπικό του στιλ.
Ο Ημίαιμος Πρίγκιπας, ίσως το πιο σκοτεινό και ενδιαφέρον βιβλίο της σειράς, άφησε πολλούς απογοητευμένους. Όχι όμως όσους είχαν διαβάσει το βιβλίο. Αισθάνομαι τυχερός που συγκαταλέγομαι σε αυτούς και, παρότι το έργο αφαιρεί άστοχα την τελική μάχη του βιβλίου, προσωπικά γοητεύτηκα από την καλή απόδοση του υπόλοιπου βιβλίου και την απίστευτη, προσεγμένη ατμόσφαιρα.
Οι Κλήροι του Θανάτου: Μέρος 1ο (2010) - 3/5
Έμφαση στους χαρακτήρες, διαφοροποίηση στο ντεκόρ, πιο αργοί ρυθμοί, ρεαλιστικότερη φωτογραφία, λιγότερο σκοτεινή, αλλά πολύ απειλητική ατμόσφαιρα. Συν την πιο (εσωτερικά) τρομακτική σκηνή ολόκληρης της σειράς... Μπορεί το τέλος να ήταν (αναμενόμενα) υποτονικό, αλλά η προετοιμασία για το μεγάλο φινάλε επιτεύχθηκε και με το παραπάνω...
Η Φιλοσοφική Λίθος (2001) - 3/5
Από εδώ άρχισαν όλα... Το ξεκίνημα ενός δεκαετούς κινηματογραφικού φαινομένου αποτελεί και κορυφαίο σημείο του. Μπορεί η σειρά να ξεκίνησε προσανατολισμένη προς το παιδικό κοινό, ωστόσο η πρώτη αυτή ταινία μάγεψε εκατομμύρια ανθρώπους, τόσο μικρούς όσο και μεγάλους...
Οι Κλήροι του Θανάτου: Μέρος 2ο (2011) - 3.5/5
Το μεγάλο φινάλε... Η ύστατη αναμέτρηση... Η επική μάχη... Και βασικά... απλά... ΤΟ ΤΕΛΟΣ.
Δύσκολο να συνειδητοποιήσει κανείς ότι όλα τελείωσαν, πόσο μάλλον αν, από τότε που θυμάσαι, έχεις μεγαλώσει με την αναμονή "του επόμενου"... Αυτή τη φορά δεν θα υπάρξει επόμενο...
Ως φινάλε πάντως, δίνει στη σειρά το τέλος που της αξίζει. Θεαματικότερο από κάθε άλλο επεισόδιο, πιο περιπετειώδες, αλλά και πιο σκληρό, συγκινητικό, και ανατρεπτικό. Η ρεαλιστική υπόσταση που άρχισε να δίνεται στους χαρακτήρες στο part 1, εδώ κορυφώνεται με συγκινητικότατα αποτελέσματα...
Ο Αιχμάλωτος του Αζκαμπάν (2004) - 3.5/5
Η ταινία αυτή ήταν που άλλαξε τα δεδομένα της σειράς όπως τα ξέραμε και την έβαλε σε έναν πιο ενδιαφέρον, πιο ενήλικο δρόμο. Παρόλο που η ταινία ήταν η λιγότερο επιτυχημένη εμπορικά, μοιάζει σε όλους τους τομείς ένα σκαλί πάνω από τις υπόλοιπες... Κατά κοινή ομολογία αποτελεί μακράν την καλύτερη στιγμή του κινηματογραφικού ταξιδιού, ενώ αναγνωρίζεται, από φαν ή μη, ως μια αληθινά καλή και έξυπνη ταινία φαντασίας...
Ο μεγάλος αποχαιρετισμός του μικρού μάγου που εδώ και δέκα χρόνια κρατούσε συντροφιά σε αμέτρητους ανθρώπους είναι έτοιμος να ολοκληρωθεί. Η σειρά του Χάρι Πότερ μπορεί να μην αποτελείται από αριστουργήματα, μπορεί να έχει παραδοθεί αρκετές φορές στο χρήμα και την εμπορικότητα και να αμφισβητείται ως προς την "ψυχή" της, αυτό που είναι σίγουρο όμως είναι ότι πέρα από μια κολοσσιαία εισπρακτική επιτυχία, είναι και ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον παραμύθι, που στο μέλλον θα διαπνέει γοητευτική νοσταλγία, ενώ θα ιδωθεί και θα τιμηθεί ξανά και ξανά και ξανά....
Υ.Γ.: Κι εμένα θα μου λείψεις.......................
